แผนที่ - การาจี (Karachi)

การาจี (ڪراچي; ) เป็นนครที่มีประชากรมากที่สุดของประเทศปากีสถาน และเป็นเมืองที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 12 ของโลก โดยมีจำนวนประชากรมากกว่า 20 ล้านคน การาจีตั้งอยู่ทางใต้ของประเทศ ติดกับทะเลอาหรับ ในอดีตเคยเป็นเมืองหลวงของปากีสถาน และยังคงเป็นเมืองหลักของแคว้นสินธ์ นครจัดจัดเป็นเมืองระดับโลกชั้นเบตา นครนี้เป็นศูนย์กลางทางการเงินและอุตสาหกรรมชั้นนำของประเทศ จีดีพีโดยประมาณของนครนี้อยู่ที่มากกว่า 200,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (พีพีพี) ตามรายงานจาก FBR นครการาจีจ่ายภาษี 9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (25% ของทั้งประเทศ) ในช่วงปีงบประมาณในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2021 ถึงพฤษภาคม ค.ศ. 2022 การาจียังเป็นนครที่มีความเป็นสากล ความหลากหลายทางภาษา เชื้อชาติ และศาสนามากที่สุดของประเทศปากีสถาน และเป็นหนึ่งในนครที่มีเสรีภาพทางสังคมและโลกิยนิยมมากที่สุดของประเทศ การาจีทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการขนส่ง และมีท่าเรือใหญ่สุดสองแห่งของประเทศ คือ ท่าเรือการาจีกับท่าเรือกอซิม และเป็นที่ตั้งของท่าอากาศยานที่มีคนพลุกพล่านมากที่สุดของประเทศ คือ ท่าอากาศยานนานาชาติจินนาห์

แคว้นนี้มีผู้อยู่อาศัยมาหลายสหัสวรรษ แต่ตัวนครได้รับการจัดตั้งเป็นหมู่บ้านที่มีป้อมปราการชื่อ Kolachi ใน ค.ศ. 1729 การตั้งถิ่นฐานมีความสำคัญเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อบริษัทอินเดียตะวันออกเข้ามาในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 เจ้าหน้าที่ปกครองของอังกฤษได้ดำเนินโครงการมากมายเพื่อเปลี่ยนเมืองให้กลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญ และเชื่อมมันกับเครือข่ายรถไฟส่วนขยายของอนุทวีปอินเดีย ในช่วงที่มีการแบ่งอินเดียใน ค.ศ. 1947 การาจีเป็นเมืองใหญ่สุดในแคว้นสินธ์ โดยมีประชากรประมาณ 400,000 คน หลังวันเอกราชปากีสถาน นครนี้เกิดารเปลี่ยนแปลงในด้านจำนวนประชากรและประชากรศาสตร์อย่างมาก เนื่องจากการเข้ามาของผู้อพยพมุสลิม Muhajir (ผู้พูดภาษาอูรดู) แสนกว่าคนจากอินเดีย ประกอบกับการอพยพออกของพลเมืองฮินดู ซึ่งทำให้ชาวฮินดูในนครลดลงจาก 51.1% เหลือเพียง 1.7% ของประชากรทั้งหมด นครนี้เกิดการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วหลังปากีสถานได้รับเอกราช ดึงดูดผู้อพยพจากทั่วประเทศและภูมิภาคอื่น ๆ ในเอเชียใต้ รายงานจากสำมะโนปากีสถาน ค.ศ. 2017 การาจีมีประชากรทั้งหมด 16,051,521 คน โดย 14.9 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตเมือง การาจีเป็นหนึ่งในเมืองที่เติบโตเร็วที่สุดในโลก และมีชุมชนที่สำคัญจากกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศปากีสถานเกือบทั้งหมด การาจีมีผู้อพยพชาวเบงกอล 2 ล้านคน ผู้ลี้ภัยชาวอัฟกัน 1 ล้านคน และชาวโรฮีนจาจากประเทศพม่า 400,000 คน

ก่อนปากีสถานเป็นเอกราช นครนี้รู้จักกันโดยทั่วไปในชื่อ Karanchi ในภาษาอูรดู ถึงแม้ว่ารูปสะกดภาษาอังกฤษ Karachi เริ่มกลายเป็นที่นิยมมากขึ้น